1-Turunç, Kitra, Sitra ve Tuffahi mahi de denir. Turunçgillerden yaprakları mavimsi pembe olan bir ağaççıktır. Kışın yapraklarını dökmeyen, Akdeniz ülkelerinde ve batı Hint adalarında yetiştirilen Ağaç kavunu nun boyu 3,5 metre olup, dalları düzensiz, yaygın ve dikenlidir. Meyvesi buruşuk kabuklu iri limona benzer. Sertçe olan meyve içi ister ekşi, ister tatlı olsun, meyve olarak yenmez. Kabuğunun dış bölümü, tuzlu suda dinlendirilip, şeker emdirdikten sonra, reçel ya da şekerleme yapımında kullanılır.

[Devamını oku…]

1- Ahududu, Dağ çileği,Sultan böğürtleni ve Frambuaz da denir. Gülgiller familyasından, Böğürtlen gibi çalı halinde dikenli bir bitki olup, kümeler halinde kendiliğinden yetişir.Meyvesi Dut a benzer. Sarımtırak kırmızı portakal renginde sulu ve güzel kokuludur. Meyveleri toplanıp kurutulur. Reçel, şurup ve likör yapılır. Meyve olarakta yenir.

[Devamını oku…]

1-  Aksoğan, Ayısoğanı, Beyazsoğan, Ölüsoğanı, Işkıl, Şalgaba, Loteşirsoğanı, Nuteşirsoğanı Sammel fa’r, Basel el fa’r ve Harrif de denir.

Zambakgiller familyasından, yaprakları uzun şerit şeklinde, çiçekleri yeşil ve beyaz damarlıdır. 2 kg kadar olan soğan kısmı yapraklarının altındadır. Acı ve zehirlidir. 7,5 gr Adasoğanı insanı öldürebilir. Taze iken kullanılmaz. Soğanın etli olan orta kısmı dilimlenerek kurutulduktan sonra dövülüp, toz haline getirilerek ev ilaçlarında çok dikkatli bir şekilde kullanılır.

[Devamını oku…]

1- Abdüsselam otu, Adem otu, Hacılar otu, Atelması, İnsan otu, Kankurutan, Toskafa kavunu, Yer elması, Muhabbet otu, hüngürük otu,Yebruhüs sanem ve Yebruhi vekkad da denir.

Patlıcangiller familyasından, fena kokulu ve geniş yapraklı ve kökü insana benzetilen, bilhassa Akdeniz kıyı bölgelerinde yetişen, mavi, beyaz, kırmızı ya da mor renkli çiçekleri pek çoktur. Kökten süren bir çiçek sapının ucunda, bir arada bulunur. Türkiye de iki türün yetiştiği bilinmektedir.Bitkinin şehvet artırıcı bir özelliği vardır.

Bir bardak kaynar suya, 2 gr incecik doğranmış kök konur, on dakika bekletildikten sonra günde 1-2 bardak içilirse, cinsel gücü artırır.

2-Adamotu (köpekotu) : Patlıcangillerden; geniş yapraklı, fena kokulu bir bitkidir. Kökü, insan şeklini andırır. Bilhassa Antalya çevresinde yetişir. İçeriğinde “Hyoscyamine“, “Hyoseine” ve “Atropine” vardır.

Faydası : Şehvet artırıcıdır.

ALINTIDIR

 

Tıbbi adaçayı, Dişotu, Kutsal bitki, Harnah ve Asfaks da denir. Ballıbabagiller familyasından, özellikle Akdeniz bölgesinde yetişen çok yıllık ve ıtırlı bir bitkidir. Boyu 60 cm, sık tüylü ve gri-yeşil yaprakları oval biçimli, kırışık yüzeyli, çiçekleri ise mor, pembe, beyaz ya da kırmızı renklidir. Menekşeye benzeyen çiçekleri, Haziran-Temmuz aylarında açar. Yaprakları uzun, kenarları tırtıllı, morumsu mavi çiçekli olup, hafif kafuru kokusu vardır. Tadı acı olup, çiçek açtığı zaman toplanıp kurutulur. Anadoluda 90 kadar Adaçayı (Salvia) türü bulunmaktadır.

[Devamını oku…]

 

Ebu cehil karpuzu, Acı elma, Acı lahana, Şenhiyar, Şengibar, Hadac ve Mereretüs sahari de denir.

Kabakgiller familyasından, elma iriliğinde, meyvesi çok acı ve ishal yapıcı, çok yıllık, sürünücü bir bitkidir. Çiçekleri yeşilimsi sarı renkli, yaprakları derin parçalıdır. Meyvesinin rengi sarı veya yeşil renkli olup, genellikle üzeri lekeli veya çizgilidir. Lezzeti acı olup, çok tohumludur.

Romatizma, mafsal ve nikris ağrılarını dindirir. Böbrek ve mesane rahatsızlıklarına iyi gelir. Kaşıntıları geçirir. İdrar artırıcı etkileri vardır.

ALINTIDIR

 

1-  Zehirli çiğdem, Sürincan, Matruh, Sonbahar çiğdemi, Güz çiğdemi ve Akna da denir.

Zambakgiller familyasından, sonbahar aylarında çiçek açan, mor renkli ve zehirli bir bitkidir. Rutubetli yerlerde yetişir.

Kurutulmuş olgun tohumları ve soğanı idrar artırıcı, terletici, iç sürdürücü ve romatizma ağrılarını dindirir.

Romatizma ağrıları için: Bir tutam Acı çiğdem tohumu 2-3 diş samırsakla havanda dövüldükten sonra, elde edilen su bir tülbente emdirilir ve ağrıyan yere sarılır. Her gün tekrarlanırsa faydası olur.

Bitki çok zehirli olduğundan dikkatli kullanılmalıdır. Dahilen atiyen kullanılmamalıdır.

2-Acıçiğdem (güzçiğdemi) : Zambakgillerden; sonbahar aylarında çiçek açan, mor renkli, zehirli bir bitkidir. Rutubetli yerlerde yetişir. Hekimlikte haricen kullanılır.

Faydası : Romatizma ve nikris tedavisinde kullanılır. Ancak zehirli olduğundan dikkatli olmak gerekir.

ALINTIDIR

1-    Delice baklası, Gavur baklası, Kurt baklası, Lüpen, Mısır baklası, Yahudi baklası ve Tirmis de denir. Tohumuna Termiye denir.

Baklagiller familyasının Lupinus cinsinden 200 kadar otsu ve kısmen odunsu bitki türünün ortak adı.Yıllık yada çok yıllık otsu bitki. Olan Acı bakla yaprakçıklardan oluşan bileşik yaprakları yıldız biçiminde, çiçekleri dik salkım görünümündedir. Kimi türleri kendiliğinden yetişir, kimi türleride yeşil gübre ve süs bitkisi olarak ya da tohumları için yetiştirilir.

[Devamını oku…]

 

1-(LİGNUM QUASSİAE)

Acıodun, Acıtahta, Acıyonga ve Kuasya da denir. Sedefotugiller familyasından, odunu ise halk hekimliğinde kullanılan Surinam acıağacı ile Jamaika acıağacının ortak adı.

Surinam acıağacı: Quassia amara  yada Quassiasurinamense) Guyanada yetişen, kırmızı çiçekli bodur bir ağaçtır. Hakiki Acıağaç ismiylede tanınmaktadır. Odunundan çıkarılan özüt çok acıdır. Kuvvet şurubu ve iştah açıcı olarak kullanılır.

[Devamını oku…]

 

1-(DİOSPYROS EBENUM)

Ebenus ve Abanus-i hindi de denir. Abanozgiller (Ebenaceae) familyasının Diospyros cinsinden, yaygın olarak tropikal ormanlar da bulunan birçok ağaç türünün odunu. İyi abanoz çok ağırdır, siyaha yakın renktedir ve yalnızca ağacın orta bölümünden elde edilir. Rengi, dayanıklılığı, sertliği ve iyi cila tutma özelliği nedeni ile abanoz, marangozluk ve kakmak işlerinde, piyanoların siyah tuşlarının ve bıçak saplarının yapımında, torna işlerinde kullanılır.

[Devamını oku…]